męczyć męcz·yć

-ę, -ysz

1. vt

1) pf z- (= powodować wyczerpanie) to tire out

2) (= maltretować) to harass

3) (= dokuczać) to bother

2. męczyć się vr

1) pf z- (= odczuwać wyczerpanie) to tire

2) (= odczuwać cierpienie) to suffer

on męczy się nad pracą domową — he is toiling over his homework